Waarom we hard toeteren

“Waarom we hard toeteren?”, vraagt Inge zich af. Ze filosofeert daarover na haar vakantie in een ver, vreemd land. Waar familiebanden nog belangrijk zijn. En hoe hier het individualisme hoogtij viert…

—- door Inge —-

(en waarom we het ook kunnen laten)

Liggend op een vrachtwagen.

Deze foto nam ik tijdens mijn laatste vakantie. De man vooraan in beeld raakte me: onderweg in het drukke verkeer, maar gedragen. In rust.

Je door stad en land laten rijden in dat vreemde land, voelt alsof je in een rivier stapt: verkeer komt van links en rechts en overal. Niemand wacht op elkaar omdat iedereen gewoon invoegt en richting en snelheid op elkaar aanpast. Daardoor stroomt alles door en langs elkaar heen als water. Volledig afgestemd op het geheel, vindt elk vervoermiddel zijn weg. Deelnemen is gedragen worden door het geheel. Héérlijk.

Vrolijke toeters – no stress

Ik heb géén auto’s gezien met butsen of krassen. Alleen slijtage door ouderdom. Ik genoot van het voortdurende getoeter. Een vriendelijk en stressloos geluid zonder verwijt. Wanneer iemand toetert, dan betekent dat een vrolijk “hallo, ik ben hier!”. Je begeeft je er in het verkeer, als in een kudde.
Best ideaal eigenlijk…
Was er altijd maar zo’n gedragen moeiteloosheid. ‘De juiste plek’ ervaren, waar je tegelijkertijd precies doet wat er nodig is, steunend in wat er om je heen is en wat er naar je toe komt. Stel je voor dat je dat als ondernemer kunt voelen!

… of niet?
De mensen en gemeenschappen waar ik het hier over heb, worden echter nog sterk gedomineerd door ‘binding door bloedbanden’. De vrolijke en vrij aanvoelende, stromende collectieve bewegingen, steunen goeddeels in de zekerheid over ieders voorgeschreven plek in de sociale ruimte en in de familiegeschiedenis. Deze mensen hoeven nergens naar te streven, als ze dat al zouden willen of mogen.

Vervulling of vertrouwen

Wij in het westen zijn losgekomen uit dergelijke verbanden die we zijn gaan ervaren als onvrij en zelfs beknellend. Wij leven met een grote individuele actieradius. We breken uit familiebanden, uit de identiteit van dorp en streek, we breken uit vaste banen en uit ‘corporate identities’. Wij gaan voor onszelf! Als ondernemer zet het ons aan om te streven naar succes: wie succes heeft, die is pas echt onafhankelijk. Als wij onderweg zijn, hangt er altijd iets van af, dus we claxonneren met kracht en spanning als iets ons de doorgang verhindert.
Het heeft ons de ondersteunende inbedding gekost, de veilige zekerheid over onze plek. Het kost ons soms het gevoel erbij te horen. Is het dan óf zoveel mogelijk jezelf zijn, óf je gedragen voelen?

Kan het én én?

Uiteindelijk verlangen we allemaal naar een gevoel van vertrouwen en dat is zowel het ene als het andere. Wel vanuit een authentiek en zelfstandig zelfgevoel in verbinding, maar niet onder voortdurende spanning van controle, zelfbeheersing en afgeslotenheid.
Een verbonden samenleving met uitgebalanceerde individuele vrijheid, dát mag ons ideaal zijn. Een rechtvaardige wereld met zorg voor zwakkeren en kansen voor iedereen. En dat is geen romantische beweging, terug naar vroeger. Dat kan het niet zijn. Het is een ontwikkeling voorwaarts, naar het overkomen van conflicterende drijfveren, angsten en schijnoplossingen.

We zijn allemaal op weg!

Dat is het werkelijke ‘proces’. We reizen gedurende ons leven van onvrije binding met onze bloedverwanten via een onzekere fase van individualisatie. Over een hobbelige en soms beangstigende weg, waarop we uiteindelijk ontdekken wie we zijn en wat onze werkelijke plek is.
En dat mondt uiteindelijk uit in rustige zelfstandigheid in verbinding. Een reis waarop ons ongeduldig claxonneren tenslotte weer overgaat in vrolijk toeteren in verkeersstromen die ons dragen.
Dat ‘proces’ is vooral een innerlijk proces en tegelijkertijd een grootse onderneming! Zowel voor de cultuur als geheel, als voor elk van ons afzonderlijk. De reis is onvermijdelijk. Persoonlijke groei is onvermijdelijk.

Bestemming: Culemborg

Persoonlijke groei is onvermijdelijk. Voor ons dan, hè. Voor de man op de foto niet. Ik zie hem nog voor me. Hij zit nog overeind tussen zijn kameraden als hij opmerkt, dat ik hem wil fotograferen. Dan pakt hij, terwijl de vrachtwagen rijdt, schudt en wiebelt, een stuk plastic en gaat er eerst nog maar eens rustig bij liggen. “Proces? Welk proces?” Hij wordt gedragen.

Voor mij is de vakantie voorbij. ‘Voor ons’ moet ik eigenlijk zeggen. Want, lieve mede-weggebruikers, hallo, hier ben ik, toet, toet…! Welkom op ons event: Boost je bedrijf van binnenuit, op 13 september in Culemborg!

Sta op, stap in, leg je route af en wees van harte welkom. Welkom bij het verwerven van weer een stukje zelfstandigheid, vertrouwen, openheid en verbinding! Ik wens je vooral toe dat je weer een beetje meer ontdekt over wie je bent. Kom, laat ons door de dag heen stromen!

Samenboekkorting

Let op: in augustus is nog een samen boek korting van 30%. Vanaf vandaag nog 4 dagen, dus! Wil je Inge ontmoeten of een van de andere organisatoren, schrijf je dan in voor ons event. Wil je meer weten over het programma, voordat je boekt? Kijk dan even naar de programma-toelichting. Je kunt hem ook meteen uitprinten, als je wilt. Of:

Meld je direct aan

Inge Knoope, Systemisch raadsvrouw voor innovatie en sociaal ondernemerschap